പീഡനക്കേസുകളും മാധ്യമ വിചാരണയും...

കുറ്റവാളിയെന്ന് വിധിക്കും മുൻപേ ക്രൂശിക്കപ്പെടുന്നവർ

കേരളം സാംസ്കാരികമായി ഏറെ മുന്നിലാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുമ്പോഴും, സമീപകാലത്തായി കണ്ടുവരുന്ന ചില പ്രവണതകൾ ആ അവകാശവാദത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതാണ്. പീഡനക്കേസുകളിൽ ഒരു പരാതി ഉയർന്നുവന്നാൽ ഉടൻ തന്നെ, അതിലെ സത്യാവസ്ഥ അന്വേഷിക്കാതെ പരാതിക്കാരെ കണ്ണുമടച്ച് വിശ്വസിക്കുകയും പ്രതിസ്ഥാനത്ത് നിൽക്കുന്നയാളെ പരസ്യമായി വിചാരണ ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്ന രീതി മലയാളികൾക്കിടയിൽ വർദ്ധിച്ചുവരികയാണ്.

ഒരു പരാതി പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ ലഭിക്കുമ്പോഴേക്കും അത് 'ബ്രേക്കിംഗ് ന്യൂസ്' ആക്കി മാറ്റാനുള്ള തിടുക്കത്തിലാണ് വാർത്താ ചാനലുകൾ. പരാതി വ്യാജമാണോ, വ്യക്തിവൈരാഗ്യം തീർക്കാൻ കെട്ടിച്ചമച്ചതാണോ, അതോ പണത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള ഭീഷണിയാണോ എന്നൊന്നും പരിശോധിക്കാൻ മാധ്യമങ്ങൾക്ക് സമയമില്ല. അവർക്ക് വേണ്ടത് സെൻസേഷണൽ വാർത്തകളും റേറ്റിംഗും മാത്രമാണ്. നീതിപീഠം വിധി പറയുന്നതിന് മുൻപേ തന്നെ, ചാനൽ ചർച്ചകളിലൂടെയും തലക്കെട്ടുകളിലൂടെയും ഒരു വ്യക്തിയെ കുറ്റവാളിയായി മുദ്രകുത്തുന്ന അപകടകരമായ പ്രവണതയാണിത്.

ഇത്തരം കേസുകളിൽ പ്രതിചേർക്കപ്പെടുന്നവർ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസിക സംഘർഷവും, സാമ്പത്തിക നഷ്ടവും, മാനഹാനിയും ആരും കാണാറില്ല. വർഷങ്ങൾ നീളുന്ന നിയമ പോരാട്ടത്തിനൊടുവിൽ കോടതി "നിരപരാധി" എന്ന് വിധി പ്രഖ്യാപിച്ചാലും, അപ്പോഴേക്കും ആ വ്യക്തിക്ക് സമൂഹത്തിലുണ്ടായിരുന്ന സ്ഥാനം നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും. ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടവരും, കുടുംബം തകർന്നവരും നമുക്കിടയിലുണ്ട്. അപമാനം താങ്ങാനാവാതെ ആത്മഹത്യയിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചവർ നിരവധിയാണ്. മാധ്യമങ്ങൾ അന്ന് ആഘോഷിച്ച വാർത്തയുടെ പത്തിലൊന്നു പ്രാധാന്യം പോലും പിന്നീട് വരുന്ന 'നിരപരാധി' എന്ന കോടതി വിധിക്ക് നൽകാറില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

"ഇരയ്ക്കൊപ്പം" എന്ന മുദ്രാവാക്യം നല്ലതാണ്. എന്നാൽ അത് നിരപരാധിയായ ഒരു മനുഷ്യനെ ക്രൂശിച്ചുകൊണ്ടാകരുത്. വ്യാജ പരാതികൾ നൽകുന്നവർക്കെതിരെ ശക്തമായ നിയമനടപടികൾ ഇല്ലാത്തതും, പരാതി കൊടുത്താൽ ഉടൻ കിട്ടുന്ന പൊതുസമ്മതിയും ഇത്തരം പ്രവണതകൾ കൂടാൻ കാരണമാകുന്നുണ്ട്.

പീഡനക്കേസുകളിൽ ഇരയുടെ പേര് വെളിപ്പെടുത്തരുതെന്ന നിയമം പോലെ തന്നെ, കുറ്റം തെളിയിക്കപ്പെടുന്നത് വരെ പ്രതിയുടെ പേരും ചിത്രവും വിവരങ്ങളും മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ പുറത്തുവിടുന്നത് നിയമപരമായി തടയേണ്ടതുണ്ട്.

കുറ്റവാളിയെന്ന് കോടതി വിധിക്കുന്നത് വരെ ഒരാൾ നിരപരാധിയാണ് എന്ന അടിസ്ഥാന തത്വം നാം മറക്കരുത്. മാധ്യമ വിചാരണകളല്ല, മറിച്ച് നീതിപീഠത്തിന്റെ വ്യക്തമായ തെളിവുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള വിധികളാണ് നമുക്ക് വേണ്ടത്. അതുവരെ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കാനുള്ള പക്വത സമൂഹവും മാധ്യമങ്ങളും കാണിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.