ഇതുകൊണ്ടു തീരുമെന്നു കരുതണ്ട...

 ഈ ബൂലോകത്തേയ്ക്ക് പാവം(?) കൊട്ടോട്ടിക്കാരന്‍ കടന്നുവന്നത് ഏകദേശം രണ്ടു വര്‍ഷം മുമ്പാണ്. ആരാന്റെ കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ ഒഴിവുകാലം നോക്കി കിട്ടുന്ന പോസ്റ്റുകള്‍ വായിക്കും. ബ്ലോഗ് തുറക്കല്‍ മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ പരിജ്ഞാനം. ഇപ്പഴാണ് നമുക്കുംകൂടി ഒന്നുബ്ലോഗിയാലെന്താ എന്നു തോന്നിയത്. കുറേശ്ശെയാണ് എനിക്ക് ഈരംഗം മനസ്സിലായത്. ഇപ്പോഴും എല്ലാം മനസ്സിലായി എന്നു പറയുന്നില്ല. (പക്ഷേ, ബൂലോകത്ത് ഇതിനുമുമ്പ് പലതും നടന്നിരുന്നു എന്നു മനസ്സിലായി. ദൈവാധീനത്താല്‍ ഇപ്പൊ അങ്ങനുള്ള സംഗതികളൊന്നും കേള്‍ക്കുന്നില്ല).

കല്ലുവെച്ചനുണ മുതല്‍ ഈ ബ്ലോഗ് വരെ എന്നെ വളരെയധികം സഹായിച്ചത് ആദ്യാക്ഷരി അപ്പുവും, ലുട്ടുവും, രാഹുലും ഒക്കെയാണ്. അപ്പുവിന് സ്പെഷല്‍ താങ്ക്സ്. അരുണ്‍ കായംകുളവും കാപ്പിലാനും ചാണക്യനുമൊക്കെ എന്നെ സഹായിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു, പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ബൂലോകത്തെ പേരെടുത്ത ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ എന്റെ ബ്ലോഗുകള്‍ സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ തയാറാകുന്നു. മിക്കവരും കമന്റുകളും എഴുതുന്നുണ്ട്. കമന്റെഴുതാതെ കടന്നുപോയരെ വിസ്മരിക്കുകയല്ല. ഇപ്പൊ ഇതുപറയാനുണ്ടായ കാരണമുണ്ട്. പിന്നീടൊരിക്കല്‍ അതു പറയാം. തല്‍ക്കാലം ഫ്രീ സാമ്പിളിലെ ദക്ഷിണ വാങ്ങി ബൂലോകത്തെ ഈ ശിശുവിനെ അനുഗ്രഹിക്കുക.

 സത്യത്തില്‍ ഈ ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റുകള്‍ ഇടാനുള്ളതല്ല (എന്നുവച്ച് കമന്റുകള്‍ കുറയ്ക്കണ്ട). തലക്കെട്ടില്‍ പറഞ്ഞപോലെ കൊട്ടോട്ടിക്കാരന് പറയാനുള്ളത് പറയാനാണ്. അതിനാല്‍ ഈ ബ്ലോഗില്‍ കല്ലുവച്ചനുണ പ്രതീക്ഷിയ്കണ്ട. (ആര്‍ക്കെങ്കിലും എന്നെ ചീത്തവിളിയ്ക്കണമെന്നു തോന്നിയാല്‍ ദയവായി ഇവിടെവന്നു വിളിയ്ക്കുക.) ചെറായിയില്‍ കാണാമെന്നു പ്രതീക്ഷിയ്ക്കുന്നു.

ഫ്രീസാമ്പിളിലെ കാര്യങ്ങള്‍ നന്നായി ശ്രദ്ധിച്ചു മനസ്സിലാക്കണം. അടുത്ത അദ്ധ്യായം തയ്യാറാക്കിയിട്ടുണ്ട്. (എന്റെ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ തകരാറിലാണ്. ആരാന്റെ കമ്പ്യൂട്ടറില്‍ നിന്നാണ് ഇത് പോസ്റ്റുന്നത്). ജൂണ്‍ 26-ന് പോസ്റ്റു ചെയ്യാമെന്നു കരുതുന്നു.

എല്ലാര്‍ക്കും നല്ലൊരു ദിവസം നേര്‍ന്നുകൊണ്ട്,
കൊട്ടോട്ടിക്കാരന്‍