നിലവിളിച്ചുകൊണ്ടിരിയ്ക്കാതെ പടയ്ക്കിറങ്ങൂ...

കടത്തുതോണി മുങ്ങി എട്ടു കുരുന്നുകളുടെ ജീവന്‍ ബലിനല്‍കിയതിനു ശേഷമാണ് കടവില്‍ പാലം വേണമെന്ന് അധികൃതര്‍ക്കു തോന്നിയത്. ബോട്ടുമുങ്ങി വിനോദ സഞ്ചാരികള്‍ക്കു ജീവാപായമുണ്ടായപ്പോഴാണ് ആ കാര്യത്തിലും ഒരി ചിന്തയ്ക്ക് അധികൃതര്‍ തയ്യാറായത്. ഇങ്ങനെ ഏതു വിധത്തില്‍ ചിന്തിയ്ക്കേണ്ടവര്‍ ചിന്തിച്ചാലും അതെല്ലാം ചിതയിലെ തീയണയും വരെ മാത്രമേ നിലനില്‍ക്കുന്നുള്ളൂ എന്നതാണു ഖേദകരം. ദുരന്തങ്ങള്‍ ഒന്നിനുപിറകേ എത്തുമ്പോള്‍ അതില്‍പ്പെട്ടു ജീവന്‍ പൊലിയുന്നവര്‍ക്കും ബന്ധുക്കള്‍ക്കും മാത്രമാണു നഷ്ടം. മാധ്യമങ്ങള്‍ക്കു കുറച്ചു നാളത്തേയ്ക്കു ചാകര. മരണപ്പെട്ടവരുടെ എണ്ണം പെരുപ്പിച്ചു കാണിയ്ക്കുന്നതില്‍ മത്സരം. വാത്തകള്‍ ജനങ്ങളിലെത്തിയ്ക്കുന്നതിലല്ല മറ്റു മാധ്യമങ്ങളെക്കാള്‍ ജനപ്രീതി നേടുകമാത്രമാണു ലക്ഷ്യം.

നാളെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാം തകര്‍ന്നാലും ഇതുതന്നെയാകും സ്ഥിതി.കേരളത്തിലെ കുറച്ചു ജില്ലകള്‍ അപ്രത്യക്ഷമാവും. മറ്റുജില്ലകളിലുമുണ്ടാവുമല്ലോ സാധാരണക്കാര്‍. അവര്‍ മാത്രം ദു:ഖിയ്ക്കും. മാധ്യമലോകത്ത് ഏറ്റവും വലിയ ചാകര ലഭ്യമാവും. അതുകൊണ്ടുണ്ടായ നഷ്ടം അളക്കാന്‍ ആളുണ്ടാവും. പുതിയ അണകെട്ടാനും തമിഴ്നാടിനു വെള്ളമെത്തിയ്ക്കാനും വൈകാതെ നമ്മളും ശ്രമിയ്ക്കും. തനിയ്ക്കിരിയ്ക്കാന്‍ ഇരിയ്ക്കുന്നിടം തുടയ്ക്കുന്ന ശീലം നമുക്കില്ലല്ലോ.

മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് പുതുക്കിപ്പണിയാന്‍ വേണ്ടവിധത്തില്‍ ഒന്നൊച്ചയുണ്ടാക്കാന്‍ എന്താണു നാം ശ്രമിയ്ക്കാത്തത്? തമിഴ്‌നാടിനു വെള്ളം കൊടുക്കില്ലെന്നാരും പറഞ്ഞില്ല. വെള്ളക്കരം(!) കൂട്ടണമെന്നാരും പറഞ്ഞില്ല. കേരലത്തിലെ ഒരു വലിയ ഭൂപ്രദേശത്തെയാകെ രക്ഷപ്പെടുത്താന്‍ ഒന്നുപുതുക്കിപ്പണിയണമെന്നു പറയുന്നു. അതത്ര വലിയ അപരാധമാണോ? കേരളത്തിലെ ജനങ്ങള്‍ എന്തു നോക്കിയിരിയ്ക്കുകയാണ്. ഒരു വലിയ ഭീകര വിപത്ത് പടിവാതിലില്‍
നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ വരട്ടെ നേരിടാമെന്നാണോ?

കേരളസംസ്ഥാനം രൂപം കൊള്ളുന്നതിന് എത്രയോകാലം മുമ്പുണ്ടാക്കിയ കരാറാണോ പ്രശ്നം? കേരളവുമായി തമിഴ്‌നാട് കരാറുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടോ. ഇല്ലെന്നാണ് എനിയ്ക്കു തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. പണ്ടു സായിപ്പുണ്ടാക്കിയ കരാറിന് ഇന്നെന്തു പ്രസക്തി? അന്നൊക്കെ സായിപ്പുണ്ടാക്കിയതെല്ലാം ഇന്നെവിടെ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നുവോ അവര്‍ക്കു സ്വന്തം. ഇവിടെ മാത്രം എന്താണാവോ പ്രശ്നം? 1789ല്‍ കൂടിയാലോചിച്ച്, 1882ല്‍ തീരുമാനിച്ച്, 1887ല്‍ പണിയാരംഭിച്ച്, 1895ല്‍ പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ അണക്കെട്ടിന് ആകെ ചെലവ് 65ലക്ഷം രൂപ. 1886ല്‍ ഏക്കറിന് 5രൂപവച്ച് വര്‍ഷം തോറും കേരളത്തിന്. അണക്കെട്ടിന്റെ ആയുസ് നിശ്ചയിച്ചത് 50 വര്‍ഷത്തേയ്ക്ക്. പാട്ടക്കരാര്‍ ഉറപ്പിച്ചത് 999 വര്‍ഷത്തേയ്ക്ക്.

കാലം മാറുമ്പോള്‍ രൂപയുടെ മൂല്യവും മാറുമെന്ന് അന്നത്തെ പൊട്ടന്മാര്‍ക്കറിയില്ലായിരുന്നോ? അണെക്കെട്ടിന് 50 വര്‍ഷത്തെ ആയുസ്സേ ഉള്ളെന്നു വിലയിരുത്തിയപ്പോള്‍ 999 വര്‍ഷത്തെ പാട്ടക്കരാര്‍ ഉറപ്പിയ്ക്കുമ്പോള്‍ ഇക്കലമത്രയും വെള്ളം കെട്ടി നിര്‍ത്താന്‍ അണക്കെട്ട് പുതുക്കിപ്പണിയേണ്ടി വരുമെന്ന് ആര്‍ക്കാണറിഞ്ഞുകൂടാത്തത്. ഇപ്പൊ അതിനു ബലക്ഷയമുണ്ടെന്നതും എല്ലാര്‍ക്കും അറിയാവുന്നതാണ്. പുതുക്കിപ്പണി വേണ്ടെന്നു തമിഴ്‌നാടു പറയുന്നെങ്കില്‍ അതവരുടെ രാഷ്ട്രീയ മുതലെടുപ്പു മാത്രമാണ്. തമിഴ്‌മക്കളുടെ ജീവിതത്തിനു പ്രശ്നമുണ്ടാകുമെന്ന് അവര്‍ ചിന്തിയ്ക്കുന്നെങ്കില്‍ മലയാളമക്കള്‍ക്കു ജീവനുണ്ടെന്നും അവര്‍ ചിന്തിയ്ക്കണമല്ലോ.

അണക്കെട്ടു പുതുക്കിപ്പണിയേണ്ടത് നമ്മുടെ ആവശ്യമാണ്. കാരണം നഷ്ടപ്പെടുന്നത് നമ്മുടെ ജീവനും ദേശവുമാണ്. മറ്റുള്ളവരുടെ അനുമതിയ്ക്കു കാത്തു നില്‍ക്കുന്നതെന്തിന്. കേരളത്തില്‍ ജനങ്ങള്‍ ആവശ്യമില്ലെങ്കില്‍ ആ ജനങ്ങള്‍ക്കെന്തിനു പാര്‍ട്ടികളും ജനപ്രതിനിധികളും? രാഷ്ട്രീയം വെടിഞ്ഞ് തല്‍ക്കാലം കൊടിയൊക്കെ ഒന്നു താഴെവച്ച് ഒറ്റക്കെട്ടായിനിന്ന് കേരളമൊന്നാകെ ശബ്ദിച്ചാല്‍ അതിനുവേണ്ടി മരിയ്ക്കാനും തയ്യാറായാല്‍ ഇവിടെ എല്ലാം നടക്കും. മുല്ലപ്പെരിയാറിനു വേണ്ടി നാമോരോരുത്തരും മുഴക്കുന്ന ശബ്ദം എത്ര വലുതാണെന്നു നാം തിരിച്ചറിയണം. എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചിട്ട് കുറച്ചു നാളത്തേയ്ക്ക് ആഘോഷിയ്ക്കാനാണ് പലര്‍ക്കും താത്പര്യം. നാമതു തിരിച്ചറിയണം.

തേക്കടിയില്‍ ബോട്ടുമുങ്ങിയപ്പോള്‍ കുറച്ചു ദിവസം അതായിരുന്നു ആഘോഷം. അതുപോലെ എല്ലാം. നാളെ മുല്ലപ്പെരിയാറെങ്കിലും അത്തരം വാര്‍ത്തയായി ഒടുങ്ങാതിരിയ്ക്കാന്‍ നാം കര്‍മ്മനിരതരാകേണ്ടതുണ്ട്. യാതൊരു വിട്ടുവീഴ്ചയ്ക്കും തയ്യാറാകാതെ ഇന്നു നാം ഒരുമിച്ചു നിന്നില്ലെങ്കില്‍ നാളെ നമുക്കു വരാനുള്ളത് കൊടിയ വിപത്ത്. ഇവിടെ ഒന്നും ഒന്നിനും തടസ്സമല്ല, ഒരുമയില്ലായ്മ മാത്രമാണു തടസ്സം. അതു തിരിച്ചറിഞ്ഞ് നമുക്കൊത്തൊരുമിച്ചു ശബ്ദിയ്ക്കാം, ഉച്ചത്തില്‍. അതിനെതിരു നില്‍ക്കുന്നവനെതിരെ പടപൊരുതാം. കാരണം അവര്‍ക്കു മനസ്സിലാവുന്നില്ലെന്നു നടിയ്ക്കുകയാണ്. അവര്‍ ഉറക്കം നടിയ്ക്കുകയാണ്. അവര്‍ക്കങ്ങനെയാകാം. കാരണം നഷ്ടം നമുക്കാണല്ലോ.